ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΗΝ……ΝΗΣΟ ΚΥΠΡΟ

Είναι με πολλή πικρία αλλά και αγανάχτηση που σύρω αυτές τις γραμμές λίγες μόνο μέρες πριν από τη γέννηση του Θεανθρώπου σε μια ταπεινή φάτνη 4 επί 6 κάτω από την μύτη του Ηρώδη. Και εξηγούμαι αγαπητοί φίλοι και φίλες. Το 1971, φοιτούσα στην έκτη τάξη του Δημοτικού σχολείου Αγίας Βαρβάρας, 35 περίπου χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από την κοινότητα Κλεπίνης. Στην τελετή αποφοίτησης μας, μεταξύ άλλων ανεβάσαμε το δραματουργικό έργο «το Κούγκι». Μου ανετέθη παμψηφεί ο πρωταγωνιστικός ρόλος. Υποδύθηκα με απαράμιλλη πειστικότητα τον θρυλικό καλόγερο Σαμουήλ, τον φλογερό αυτό ρασοφόρο, ο οποίος πιστός στις παραταθήκες του έθνους ανατίναξε το ιστορικό μοναστήρι, προκειμένου να μην πέσει στα χέρια του προαιώνιου εχθρού. Με αυτό τον τρόπο παρέσυρε στο θάνατο πολλούς αλλόθρησκους, εξασφαλίζοντας έτσι πρώτη θέση πίστα στον παράδεισο. Η συγκλονιστική μου εμφάνιση ανάγκασε τον τότε διευθυντή, με την, απ’ άκρου σ’ άκρου σύμφωνο γνώμη της κοινότητας, να μου πει μέσα σε κλίμα παλλαϊκής συγκίνησης, «μπράβο Κωστάκη!». Έκτοτε έχουν παρέλθει τα χρόνια. Σήμερα, αγνοημένος από την πολιτεία, ξεχασμένος από τα κέντρα λήψης αποφάσεων, παρατημένος από κάθε υπεύθυνο διορισμού σε κάποια θέση που να δικαιώνει την προσφορά μου στην πατρίδα, γεύομαι την αχαριστία των συμπατριωτών μου, χωρίς όμως να αφήνω την πικρία μου να επηρεάσει την αγάπη μου προς το Έθνος. Έχω στείλει κατ’ επανάληψη επιστολές, τόσο προς τον Όμιλο Φίλων του Παπουτσόσυκου όσον και στον γραμματέα του συλλόγου για την προστασία της άγριου σαλίγκαρου τον οποίο έχω δει και προσωπικά. Τον γραμματέα, όχι τον σαλίγκαρο. Δεν επιθυμώ να αναφέρω το όνομα του ένεκα του νόμου περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Ουδείς εκπρόσωπος των δύο συλλόγων μπήκε στον κόπο να μου απαντήσει, έστω αρνητικά. Φίλες και φίλοι. Έδωσα πολλά στην πατρίδα και πήρα ελάχιστα, θα έλεγα ψίχουλα. Θέλω να πιστεύω ότι όλα είναι ένα κακό όνειρο και η αποκατάσταση της μεγάλης αδικίας προς το πρόσωπο μου θα αρθεί το συντομότερο δυνατό. Εύχομαι πραγματικά στον επόμενο ανασχηματισμό το όνομα μου να φιγουράρει στην πρώτη γραμμή δίνοντας μου την ευκαιρία να συνεχίσω απρόσκοπτα την προσφορά στην ιδιαίτερη μου πατρίδα από όποιον πόστο ήθελε μου ανατεθεί. Νυν υπέρ πάντων ο αγών!

Βάρβαρος

4 Δεκεμβρίου 2019