Να, πάρτε, φάτε, σκάστε

Σήμερα μια μέρα πριν την εκδήλωση διαμαρτυρίας για τα άφαντα επιδόματα, ήρθε και το ανεργιακό επίδομα. Το είχα υποψιαστεί πως θα ερχόταν χθες ή σήμερα, αλλά τα πήρα στο κρανίο, γιατί δεν έκανα λάθος. Θα μας τα δώσουν να σκάσουμε και να λένε αύριο στην διαμαρτυρία, «μα τα στείλαμε».

Το ρητό λέει, τα εν οίκω μη εν δήμω, αλλά επειδή τα εν δήμω αφορούν τα εν οίκω, θα τολμήσω, επειδή εκπροσωπώ χιλιάδες σαν εμένα. Μπαίνοντας στον ένατο μήνα της ανεργίας, μη υπολογίζοντας το σημερινό επίδομα, έλαβα 3 επιταγές που αντιστοιχούσαν με 2 επιδόματα και κάτι. Το τελευταίο επίδομα ήρθε πριν δυο μήνες, €500 όσο για να πληρωθούν όλοι οι καθυστερημένοι λογαριασμοί.  Για να μην μπω σε λεπτομέρειες και σας κουράσω, έχω χάσει 12 κιλά, γιατί όπως κάθε γονιός, πρώτα πρέπει να φάνε τα παιδιά. Νομίζω τα υπόλοιπα μπορείτε να τα φανταστείτε. Ήταν στιγμές που γονατίσαμε τόσο πολύ, που αν δεν ερχόταν η αλληλεγγύη φίλων και συντρόφων δεν θα θέλαμε να ξημερώσει η άλλη μέρα. Κι ακούς για λιμουζίνες και τριπλές συντάξεις και θες να ζωστείς τα άρματα, γιατί πλέον δεν έχεις τίποτα να χάσεις.

Όλες αυτές οι δυσκολίες και οι ταλαιπωρίες που περνούμε όλοι οι άνεργοι, συμβαίνουν μόνο και μόνο επειδή δεν μας στέλνουν τα επιδόματα, τίποτε άλλο. Αν ξεγυμνώνομαι σήμερα δημόσια, το κάνω για όλους τους άνεργους που σιωπηλά, πολλές φορές από ντροπή, βαδίζουν με σκυμμένο το κεφάλι και το πνεύμα συντετριμμένο. Γιατί πληρώναμε για δεκαετίες κοινωνικές ασφαλίσεις και καμία ασφάλεια δεν μας παρέχει το ταμείο μας;   

Αύριο το πρωί έξω από το υπουργείο εργασίας σε προσκαλώ  φίλε/η να έρθεις κι εσύ, σε όποια συντεχνία κι αν ανήκεις. Χρειαζόμαστε την αλληλεγγύη των εργαζόμενων και μη από όλους τους κλάδους. Στον καπιταλισμό δεν υπάρχει ασφάλεια. Αύριο κλείνουν την τράπεζα, αρπάζουν το βιός σου και είσαι στο μηδέν. Το ξανάκαναν και θα το επαναλάβουν. Τώρα δεν είναι καιρός για προεδρολογίες, αλλά για παναπεργίες. Επιτυχία δεν θα είναι να κερδίσουμε την κούρσα των εκλογών. Επιτυχία είναι να ανατρέψουμε αυτή την διεφθαρμένη και απάνθρωπη κυβέρνηση πριν φτάσουμε στο Πάσχα. Η αλλαγή μπορεί να συμβεί, αλλά μόνο στους δρόμους, με διαρκή απεργία, αυτή είναι η τιμή της.

Τα πήραμε, θα φάμε, αλλά δεν θα σκάσουμε!

Τόνι Αγκαστινιώτης

01 Φεβρουαρίου 2022