Τα χελιδόνια δεν φέρνουν πάντα την άνοιξη

Χθες πέρασε πάνω από το κεφάλι μου ένα χελιδόνι. Δεν έφερε την άνοιξη. Έφερε τα μαντάτα του πολέμου των ολιγαρχών. Δεν μύριζε άνοιξη, μύριζε μπαρούτι και αίμα η ανθισμένη γη. Ότι συμβαίνει σε έναν συμβαίνει σε όλους. Τρέμει ένα παιδάκι μέσα στο καταφύγιο και τρέμει μαζί του όλη η γη. Πεθαίνει ένας φαντάρος μαυροφορούν όλες οι μάνες του κόσμου. Ξεριζώνεται μια οικογένεια και η ανθρωπότητα σύσσωμη ξεριζώνεται κι ανηφορίζει το σκληρό μονοπάτι της προσφυγιάς.

Η αυταπάτη των Ουκρανών ότι θα έρθει το ΝΑΤΟ, μου θυμίζει τους ήρωες του Μπέκετ, τον Βλαντιμίρ και τον Εστραγκόν. Περιμένουν κάτω απ΄ το δέντρο να αφιχθεί ο Γκοντό για να τους σώσει, αλλά δεν έρχεται ποτέ. Απογοητευμένοι στο τέλος αποφασίζουν να κρεμαστούν, αλλά ούτε αυτή η λύση δεν είναι εφικτή γιατί έχουν μόνο μια ζώνη. Αποφασίζουν να φύγουν μα η αυλαία κλείνει και είναι ακόμα εκεί, κάτω από το ίδιο δέντρο. Δεν έκαναν τίποτα, παρά μόνο φλυαρούσαν, μα με την φλυαρία και μόνο δεν αλλάζει ο κόσμος. Πρέπει να φύγουμε από το δέντρο του εθνικισμού και να μεταβούμε στο δέντρο του διεθνισμού, εκεί μας περιμένει ο Γκοντό.

Στην Κύπρο προπολεμικά, οι «πατριώτες» έλεγαν ότι δεν θα αφήσουν οι Αμερικανοί τους Τούρκους να εισβάλουν. Να που εμάς το ΝΑΤΟ δεν μας εγκατέλειψε. Έστειλε δύο δυνάμεις και οι σημαίες τους ακόμα κυματίζουν, η μια στο νότο και η άλλη στο βορά. Η μια μάλιστα χαραγμένη στο βουνό να την βλέπουμε μέρα νύχτα. Και το νησί γέμισε νεκροταφεία και ομαδικούς τάφους. Στην αρχή φωνάζαμε «ΝΑΤΟ, ΣΙΑ, Προδοσία», μετά μας έριξαν δολάρια και σκάσαμε. 

Ήμουνα στο Βελιγράδι όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία. Εν μέσω της ανακωχής επέστρεψα σεμιααποστολή ανθρωπιστικήςβοήθειας στο Σαράγιεβο. Το τραίνοσταμάτησε σε μια χιονισμένη χαράδρα και μπήκαν μέσα εθνικιστές ορθόδοξοι χριστιανοί Σέρβοι με τα όπλα. Ένας με σημάδεψε με το όπλο και ο άλλος με διέταξε να ανοίξω το πορτοφόλι μου. Έβαλε μέσα το χέρι του και έπιασε 100 δολάρια. Είμαι σίγουρος πως εξομολογήθηκε μετέπειτα κι ο Γκοντό έσβησε από την συνείδηση του όλες τις ηρωικές του πράξεις. Ανακωχή στο Σαράγιεβο, αλλά οι ελεύθεροι σκοπευτές για πλάκα πυροβολούσαν ανθρώπινους στόχους. Μην περάσει μέρα χωρίς θανατικό.

Μετά από λίγα χρόνια, το 2007 επέστρεψα στο Σαράγιεβο. Ένας φίλος με ξενάγησε στην πόλη. Τα πιο σημαντικά αξιοθέατα ήταν τα νεκροταφεία. Ολόκληρες εκτάσεις με ταφόπλακες. Θριάμβευσε ο θάνατος. Τα χελιδόνια δεν φέρνουν πάντα την άνοιξη.

Τόνι Αγκαστινιώτης

26 Φεβρουαρίου 2022