Άμπρα Κατάμπρα

Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η Κύπρος είναι αναγνωρισμένη διεθνώς ως ένα νησί ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. Ένας φορολογικός παράδεισος για τον κάθε εκατομμυριούχο απατεώνα που ψάχνει για κρυψώνα. Είμαστε το νησί της συγκάλυψης. Έχουμε αποκτήσει τόσο μεγάλη εμπειρογνωμοσύνη μετά από τόσα χρόνια διαφθοράς, που μπορούν να μας εμπιστευτούν ακόμη και οι βαρόνοι ναρκωτικών της Κολομβίας. Πού είσαι Πάμπλο Εσκομπάρ, να σου δώσουμε υπηκοότητα κι ένα πλυντήριο αυτοκινήτων;

«Paradise Island», γράφουν οι τουριστικές μπροσούρες και στις δυο πλευρές των οδοφραγμάτων. Paradise για ποιούς; Πάντως όχι για τον μέσο Κύπριο νέο που θέλει να φτιάξει τη ζωή του. Όχι για τους μεροκαματιάρηδες που παλεύουν να ξοφλήσουν τους λογαριασμούς τους και να κρατήσουν μια στέγη πάνω από το κεφάλι τους. Γι’ αυτούς που παίρνουν μισθούς και συντάξεις πείνας και έχουν κόκκινα δάνεια που δεν μπορούν να αποπληρώσουν, η μπροσούρα αναγράφει «Hell Island». Paradise Island είναι για τους τουρίστες, τους μεγαλοδικηγόρους, τους τραπεζίτες, τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τους πολιτικάντηδες που ηγούνται της συγκάλυψης.

Κλέβει ο Γιάννης Αγιάννης ένα καρβέλι ψωμί για να φάει και τον ρίχνουν στα μπουντρούμια. Δεν μπορεί ο μικροεπιχειρηματίας να πληρώσει το φόρο του, επειδή τριπλασιάστηκε ο λογαριασμός του ηλεκτρισμού; Αφαίρεση της αξιοπρέπειας, φόρμα ριγέ και στο κάτω κρεβάτι από τον Γιάννη να χαράζει γραμμές στον τοίχο. Κακά τα ψέματα, ίσως η φυλακή να είναι το πιο ασφαλές μέρος στην Κύπρο σήμερα. Τουλάχιστο στο κελί κοιμάσαι χορτάτος. 

Οι εγκληματίες του λευκού κολάρου δεν έχουν τέτοια θέματα. Είναι ταχυδακτυλουργοί. Μπορούν να κλέψουν ολόκληρους λαούς και να την βγάλουν καθαροί. Όταν λέω καθαροί, εννοώ άμωμοι σαν τους αγίους στα εικονίσματα. Τους βλέπει ο κόσμος και τρέχει να τους προσκυνήσει, να βγάλει sefie να την ποστάρει στο ιερό εικονοστάσι της εποχής μας, το Instagram. Μπορούν να βάλουν τριακόσια εκατομμύρια σε ένα καπέλο, να το κτυπήσουν τρεις φορές με το ραβδί, άμπρα κατάμπρα, κι όταν το αναποδογυρίσουν βγαίνει κουνελάκι με ροζ κορδέλα. Και τους πληρώνεις να δεις την παράσταση. Τίποτα δεν είναι δωρεάν στον παράδεισο. Μας το πιστοποίησε και ο αρχιεπίσκοπος αυτό. «Ο θεός δεν σώζει κανέναν δωρεάν», δήλωσε σε μια συνέντευξη. Μπες ταμπούρα ντορτ οκκά.

Αυτοί οι ταχυδακτυλουργοί λοιπόν, με τα λευκά κολάρα, μπορούν να κάνουν υπεξαίρεση, φοροδιαφυγή εκατομμυρίων, κατάχρηση εξουσίας, αθέμιτο ανταγωνισμό, ρουσφέτια και μετά τα ρίξουν όλα στο καπέλο. Τρία κτυπήματα με το ραβδί, άμπρα κατάμπρα, γυρίζουν το καπέλο και τί βγάζουν από μέσα; Πατριωτικές ρητορικές και αιωρούμενα λάβαρα. Και πρόσεξε…πάντα κάτι άλλο φταίει, που αυτοί πλουτίζουν και ο κόσμος πεινά. Έφταιγε η κρίση των τραπεζών, μετά έφταιξε το covid, τώρα φταίει ο πόλεμος στην Ουκρανία και πάει λέγοντας. Αλίμονο να έφταιγε το σαθρό σύστημα του καπιταλισμού…

Τις προάλλες είδα τον Νίκο Αναστασιάδη να κάνει μαγικά. Έχει από τότε που ο Κόπερφιλντ εξαφάνισε το άγαλμα της Ελευθερίας να δω τέτοιο κόλπο. Μιλούσε στην Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, και έκανε αόρατο σχεδόν όλο τον κόσμο μέσα στην αίθουσα. Λες και μιλούσε σε άδειες καρέκλες. Ούτε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν μπόρεσε να εξαφανίσει τόσο κόσμο μονομιάς. Ακόμα ένα χρόνο να ήταν πρόεδρος, θα εξαφάνιζε όλο το κτήριο. Έγινε και μεγάλο σούσουρο στα ΜΜΕ για το πόσο καλά μίλησε στις καρέκλες. Αν καταφέρει να πείσει και τον Αντόνιο Μανουέλ ντε Ολιβέιρα Γκουτέρες ότι θέλει πραγματικά λύση του Κυπριακού, τότε θα είχαμε ξεφύγει από την ταχυδακτυλουργία και θα μιλούσαμε πλέον για θαύμα.   

Τώρα, πώς ξεκίνησα από την συγκάλυψη, την οικονομία και κατέληξα στο Κυπριακό; Για να πω και την γυμνή αλήθεια, ούτε κι εγώ ξέρω. Απλά κάποιος μου είπε πως για να βρω άκρη σε όλα τα κοινωνικά και πολιτικά θέματα, πρέπει να ακολουθήσω το καταραμένο το χρήμα. Το πρόβλημα είναι πως μόλις πλησιάσω στην άκρη του νήματος, κάποιος λέει «άμπρα κατάμπρα», κι ως δια μαγείας όλα συγκαλύπτονται στο Paradise Island.

Τόνι Αγκαστινιώτης

2 Οκτωβρίου 2022

Abra Kadabra

Kıbrıs’ın, uluslararası platformda kara para aklama adası olarak tanınması hiç de tesadüf değil… Kıbrıs, saklanacak bir yer arayan her milyoner dolandırıcı için bir vergi cenneti… Biz, bir hasıraltı etme adasıyız… Bunca yıllık yolsuzluktan sonra o kadar uzman olduk ki Kolombiyalı uyuşturucu baronları bile bize güvenebilirler... Neredesin Pablo Escobar, sana vatandaşlık ve araba yıkayıcısı verelim?

Barikatların her iki tarafındaki turistlik broşürlerde “Paradise Island” yazıyor. Kimin için cennet? Hayatını kurmak isteyen ortalama bir Kıbrıslı genç için değil elbette… Faturalarını ödemek ve başlarının üstünde bir çatı olması için mücadele eden gündelik işçiler için de değil… Yoksulluk maaşı ve emekli maaşı alanlar, aynı zamanda geri ödeyemeyecekleri kredileri olanlar için broşürde “Hell Island” yazıyor. Turistler, büyük avukatlar, bankacılar, büyük iş insanları ve hasıraltı yapılmasına öncülük eden politikacılar için Paradise Island’dır.

Yannis Agiayannis yemek için bir somon ekmek çalar ve onu hapse atarlar… Elektrik faturası üç katına çıktığı için, küçük işetme sahibi vergisini ödeyemiyor… Haysiyetten yoksun, çizgili pijamayla, Yannis’in altındaki yatakta, duvara çizgiler çizerek… Kendimizi kandırmayalım… Belki de hapishane Kıbrıs’ta bugün en güvenli yerdir… En azından hücrede tok uyursun…

Beyaz yakalı suçluların böyle sorunları yoktur… Onlar hokkabazdır… Tüm ulusları soyabilirler ve onu temize çıkarabilirler… Temiz derken, ikonlardaki azizler gibi masum demek istiyorum. Halk onları görüyor ve onların elini eteğini öpmeye, bir selfie çekip çağımızın kutsal ikonu Instagram’da paylaşmak için yarışıyor... Üç yüz milyonu bir şapkaya koyabiliyorlar, sopalarıyla üç kez vurup “abra kadabra” diyorlar ve şapkayı ters çevirdiklerinde içinden pembe kurdeleli bir tavşan çıkıyor. Sen de bu gösteriyi izlemek için onlara para ödüyorsun… Cennette hiçbir şey bedava değildir… Bunu bize başpiskopos da teyit etti. Bir röportajında “tanrı kimseyi bedavaya kurtarmaz” demişti. Beş tambura dört okka…

Dolayısıyla bu beyaz yakalı hokkabazlar zimmete para geçirebilirler, milyonları kaçırabilirler, görevi kötüye kullanabilirler, haksız rekabet edebilirler, rüşvet alabilirler, sonra da hepsini şapkaya atabilirler… Sopayla üç vuruş, abra kadabra, şapkayı ters çeviriyorlar ve içinden ne çıkıyor? Vatansever konuşmalar ve havada sallanan bayraklar… Şuna dikkat edin… Onların zengin olmaları ve halkın aç olması her zaman başkasının suçudur. Banka krizi suçluydu, sonra suçlu covid oldu, şimdi Ukrayna’daki savaş suçlu ve bu böyle devam edip gider… Ne yazık ki, kapitalizmin çürümüş sistemi suçludur...

Geçen gün Nikos Anastasiadis’i sihir yaparken gördüm…  Copperfield’in, Özgürlük Anıtı’nı yok ettiğinden beri böyle bir numara görmedim. Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nda konuşuyordu ve neredeyse salondaki herkesi görünmez yaptı. Sanki boş sandalyelere konuşuyordu. Recep Tayyip Erdoğan bile bu kadar insanı bir anda yok edemezdi. Bir yıl daha Cumhurbaşkanı olsaydı, tüm binayı yok edecekti. Sandalyelere ne kadar iyi konuştuğuna dair basında büyük bir curcuna vardı. Antonio Manuel de Oliveira Guterres’i Kıbrıs sorununa gerçekten bir çözüm istediğine ikna etmeyi başarsaydı, o zaman hokkabazlıktan kurtulmuş olurduk ve şimdi bir mucizeden bahsediyor olurduk.

Şimdi ben nasıl, hasıraltı etmekten ve ekonomiden başladım ve Kıbrıs sorunu ile bitirdim? Çıplak gerçeği söylemek gerekirse, ben de bilmiyorum. Bana tüm sosyal ve siyasi sorunlara bir çözüm yolu bulmam için, lanet olası parayı takip etmem gerektiğini söylediler. Sorun şu ki, tünelin sonuna yaklaştığım anda birisi “abra kadabra” diyor ve her şey sihirli bir şekilde Paradise Island’da hasıraltı ediliyor…

Toni Agastiniotis

2 Ekim 2022