Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;

Μία τράπεζα διαπραγματεύεται την εξαγορά μιας άλλης, ανταγωνιστικής, με την τιμή να κυμαίνεται μεταξύ ενός, δύο ή τριών δισεκατομμυρίων. Θα έπρεπε να κλείσει το DEAL γιατί σε λίγες ώρες θα άνοιγαν οι Ασιατικές αγορές κι αυτό θα ήταν ολέθριο αν γινόταν προτού ανακοινωθεί η συμφωνία.

Όλα αυτά αν και συμβαίνουν μακριά από το σπίτι μας, με την παγκοσμιοποίηση πλέον, η πτώση μιας μεγάλης τράπεζας μπορεί να επηρεάσει τόσο την παγκόσμια οικονομία όσο και τον κάθε ένα μας σημαντικά. Είναι ξεκάθαρο πλέον σε όλους, πως στον κόσμο των τραπεζών επικρατεί ο αμοραλισμός. Είναι ο κανόνας της άγριας θάλασσας όπου το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό χωρίς καμία συνέπεια για τα σαγόνια του καρχαρία.

Τα κράτη αναγκάζονται να εγγυηθούν τις καταθέσεις μέχρι απεριόριστο πόσο, ξεπερνώντας τις

100.000 που ισχύει στην Ευρώπη και τις 250.000 που ισχύει στην Αμερική για να αποτρέψουν τον πανικό στους καταθέτες που θα οδηγήσει σε μαζική απαίτηση των καταθέσεων τους μετά το άκουσμα των ειδήσεων για προβληματικές τράπεζες και τράπεζες που πτωχεύουν. Οι εγγυήσεις αυτές από μέρους των κυβερνήσεων, μαζί με τα ψηλά επιτόκια και την φορολογία

που απαιτείται για να μαζέψει ρευστό το κράτος για τις τράπεζες, δημιουργούν στενότητα στις δημόσιες δαπάνες, αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξη και παρασέρνουν την κοινωνία σε περιόδους λιτότητας. Σοσιαλισμός για τις τράπεζες, λιτότητα για το λαό!

Οι εταιρείες τεχνολογίας έχουν μετατρέψει την ελεύθερη αγορά σε ολιγοπωλειακό καρτέλ τύπου φεουδαρχίας, όπου ελάχιστοι μέτοχοι, λίγων οργανισμών, κατέχουν απεριόριστη δύναμη μέσω της διείσδυσης που τους εξασφαλίζουν οι εργασίες τους σε πληροφορίες / μέσα, αγορές πρώτων υλών - εργασίας - χρήματος, κυβερνήσεις και πελάτες. Οι εταιρείες αυτές λόγω όγκου και έκθεσης στον τραπεζικό κίνδυνο απολύουν μαζικά το προσωπικό τους, ως προληπτική κίνηση απέναντι στην ύφεση λόγω τραπεζικής κρίσης. Δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να τις σταματήσει, κανείς που να μπορεί να απαιτήσει να λογοδοτήσουν.

Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα είναι το ερώτημα που έχει τεθεί πριν από έναν αιώνα. Η εξέλιξη του καπιταλιστικού συστήματος σε ένα ανθρωποφάγο σύστημα ήταν προβλέψιμη, γι΄ αυτό δόθηκαν τεράστιοι αγώνες από την εργατική τάξη, ώστε να αποφευχθούν οι πραγματικότητες που ζουν σήμερα οι λαοί στο πετσί τους. Η απάντηση στο ερώτημα «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα;» έχει πλέον απαντηθεί εμπειρικά. Βαρβαρότητα!

Οι πανίσχυροι οικονομικά και πολιτικά κεφαλαιοκράτες, κατάφεραν να δαιμονοποιήσουν τον σοσιαλισμό, έχοντας στα χέρια τους τον έλεγχο των μέσων πληροφόρησης και την εξαγορά πολιτικών ηγεσιών. Παρουσιάζουν τον σοσιαλισμό ως μια ανέφικτη ουτοπία, ταΐζοντας τον κόσμο με την δική τους ουτοπία, ότι αν δουλέψουν όλοι σκληρά θα αποκτήσουν πλούτο και δύναμη. Έτσι ο κόσμος ψηφίζει βαρβαρότητα. Μέχρι να αντιληφθεί ότι ζούσε με μια ουτοπική ελπίδα, σιγοσβήνει σε ένα γεροκομείο που την πληρώνει χρησιμοποιώντας την πενιχρή του σύνταξη, χωρίς ποτέ του να έχει αντιληφθεί την δική του συμμετοχή στο βάρβαρο τέλος του.

Αντώνης Τούμπας

26 Μαρτίου 2023

Sosyalizm mi barbarlık mı?

Bir banka, fiyatı, bir, iki veya üç milyar arasında değişen, rakip bir bankayı satın almak için pazarlık yapıyor. DEAL  kapatılmalı, zira birkaç saat içinde Asya piyasaları açılacak ve anlaşma duyurulmadan önce bu gerçekleşirse, felaket olur...

Tüm bunlar evimizin çok uzağında olmasına rağmen, artık küreselleşmeyle birlikte, büyük bir bankanın batışı hem küresel ekonomiyi hem de hepimizi ayrı ayrı önemli ölçüde etkileyebilir. Bankacılık dünyasında bir ahlaksızlığın hüküm sürdüğü artık herkes için aşikârdır. Para babaları etkilenmeden, büyük balığın küçük balığı yemesi vahşi denizin kuralıdır.

Devletler, sorunlu bankalarla ve iflas eden bankalarla ilgili haberler duyulduktan sonra mevduatlarını toplu olarak çekme talebinde bulunacak mevduat sahiplerinin paniğini önlemek amacıyla, Avrupa’da geçerli olan 100.000’i ve Amerika’da geçerli olan 250.000’i aşan sınırsız miktardaki mevduatı garanti altına almak zorunda kalıyor. Hükümetlerin sağladığı bu garantiler, devletin bankalara likidite sağlaması için gerekli olan yüksek faiz oranları ve vergilendirmeyle birlikte kamu harcamalarını kısıyor, büyümeyi frenliyor ve toplumu kemer sıkma dönemlerine sürüklüyor. Bankalar için sosyalizm, halk için kemer sıkma!

Teknoloji şirketleri, serbest piyasayı, birkaç hissedarın, birkaç kuruluşun, operasyonlarının kendilerine bilgi/medya, hammadde-emek- para piyasaları, hükümetler ve müşteriler sağladığı nüfuz yoluyla sınırsız güce sahip olduğu feodal oligopolistik bir kartele dönüştürdü. Bu şirketler, hacimleri ve banka riski raporları nedeniyle, bir banka krizinden kaynaklanan durgunluğa karşı önlem olarak personelini toplu halde işten çıkarıyor. Onları durdurabilecek kimse yok, hesap sorabilecek kimse yok.

Sosyalizm mi Barbarlık mı, bir asır önce ortaya atılan sorudur. Kapitalist sistemin insan yiyiciye dönüşmesi öngörülebilirdi, bu nedenle işçi sınıfı, halkların bugün içinde yaşadığı gerçeklerden kaçınmak için büyük mücadeleler verdi. Denenerek öğrenildiği için “sosyalizm mi, barbarlık mı?” sorusunun cevabı artık biliniyor. Barbarlık!

Ekonomik ve siyasi açıdan güçlü kapitalistler, medyanın kontrolünü ve siyasi liderliği ele geçirerek sosyalizmi şeytanlaştırmayı başardılar. Sosyalizmi ulaşılmaz bir ütopya olarak sunuyorlar, “herkes çok çalışırsa zenginlik ve güç elde edecek” şekildeki ütopyaları ile dünyayı besliyorlar. Halk böylece barbarlığa oy veriyor. Ütopik bir umutla yaşadığını anlayana kadar, çok az emekli maaşı ile ödediği bir huzurevinde yavaş yavaş ölüyor ve barbarca sonunda kendi payının olduğunu asla fark etmiyor.

Antonis Toumbas

26 Mart 2023