Δεν ζούμε στα social media μάγκα

Σε μια δύσκολη περίοδο όπως αυτή που ζούμε, με την κατάρρευση του καπιταλιστικού συστήματος και την άνοδο της νεοναζιστικής εθνικιστικής ρατσιστικής ακροδεξιάς, δεν είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς πως βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη στιγμή της παγκόσμιας ιστορίας. Οι νόμοι γίνονται όλο και πιο αυταρχικοί για τους πολίτες και όλο πιο χαλαροί και ευέλικτοι για τις τράπεζες και τους μεγάλους κολοσσούς της οικονομίας. Όσα συμβαίνουν στην Κύπρο, συμβαίνουν παντού.

Όταν βλέπεις θεσμούς που φτιάχτηκαν για να εξυπηρετούν τους πολίτες, να πέφτουν στα χέρια πολιτικών παραγόντων και να εξυπηρετούν με την σειρά τους τα μεγάλα συμφέροντα, τρομάζεις. Φόνοι, ατυχήματα, έρευνες για την οικονομία και τα χρυσά διαβατήρια χάθηκαν στα συρτάρια της Γενικής Εισαγγελίας. Έγιναν δημόσιες καταγγελίες για τον τέως πρόεδρο σε τόμους βιβλίων πρώην συνεργάτη του - Μακάριου Δρουσιώτη – και χάθηκαν σε λευκά ταχυδακτυλουργικά μανίκια. Άρχισαν οι εκποιήσεις πρώτης κατοικίας, αφού πρώτα αφαίρεσαν το δικαίωμα του πολίτη να καταφύγει στα δικαστήρια, μήπως καταφέρει να κρατήσει την στέγη πάνω από το κεφάλι του. Πώς μπόρεσαν να ψηφίσουν τέτοιο νόμο οι βουλευτές, οι εκπρόσωποι του λαού και γιατί δεν ήρθε ο Γενικός Εισαγγελέας να προστατέψει τους πολίτες από το δημοκρατικό δικαίωμα να καταφεύγουν στα δικαστήρια; Ρητορική η ερώτηση.

Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, που κάποτε έστω και μερικώς έλεγχαν την εξουσία, τα περισσότερα έγιναν πλέον όργανα του κεφαλαίου. Δεν έχει σημασία αν αυτό γίνεται επειδή  οι ιδιοκτήτες ανήκουν στο πολιτικοοικονομικό κύκλωμα ή γιατί χρειάζονται την εισφορά τους για να επιβιώσουν. Σημασία έχει πως άρχισαν να μοιάζουν περισσότερο με ταχυδρομική υπηρεσία που μεταφέρει δηλώσεις και ανακοινώσεις χωρίς καν να γίνεται προσπάθεια διερεύνησης. Σημασία δεν έχει πλέον η γυμνή αλήθεια, αλλά η «αλήθεια» που βρίσκεται στα ραβασάκια. 

Δυστυχώς σε τέτοιες δύσκολες εποχές έχουμε στο τιμόνι την πλέον άπειρη κυβέρνηση και ένα ηγέτη που κατά την άποψη μου διεκδίκησε την προεδρία από καρεκλολαγνεία. Αμφιβάλω αν μέτρησε τις τεράστιες ευθύνες της διαχείρισης κράτους και τα όρια των ικανοτήτων του όταν ανέλαβε τα διεφθαρμένα ηνία της χώρας. Δεν ήρθε να καθαρίσει, ήρθε να συνεχίσει από εκεί που τα άφησε ο προκάτοχος του. Ξεκίνησε την καμπάνια του μέσα στις σκιές και είναι ακόμη όλα μέσα στις σκιές.

Δεν ξέρουμε ακόμη ποιοι χρηματοδότησαν την καμπάνια του, δεν μας λέει. Δεν φαίνεται να το απαιτεί κανείς. Τον κάρφωσαν οι συνεργάτες του ότι τους ζήτησε να κάνουν ψεύτικους λογαριασμούς, για να συκοφαντούν τους εχθρικούς προς αυτόν δημοσιογράφους. Ούτε η Εισαγγελία, ούτε η Επιτροπή κατά της διαφθοράς έδειξαν ενδιαφέρον.

Ως υπουργός εξωτερικών, πήρε τα κονδύλια για την διαφώτιση του Κυπριακού και έκανε κλαμπ «Φίλοι του Υπουργείου Εξωτερικών» και δεν το θεώρησε κανείς «πατριώτης» προδοσία. Έβγαινε στα τηλεοπτικά πάνελ και μασούσε τα λόγια του σε όλες τις συνεντεύξεις και προσπαθούσαμε να καταλάβουμε αν είπε κάτι. Τώρα που έγινε πρόεδρος ακόμη δεν κατανοούμε τις απαντήσεις του κι ας έχει 6000 τόμους στη βιβλιοθήκη του. He talks more and more about less and less.  

Ακόμη δεν άρχισε η προεδρία του και κάνει προεκλογική για την επόμενη πενταετία. Πήγε διακοπές το καλοκαίρι στα μοναστήρια της Ελλάδας κι ενώ η Κύπρος καιγόταν πουλούσε  image ποζάροντας με νεκρά είδωλα και παπάδες. Μας ήρθε πίσω με γενειάδα και προσπαθούμε να κατανοήσουμε αν είναι για να κερδίσει τους θρήσκους ή να μπει στην μόδα της νεολαίας ή με ένα σπάρο δυο τρυγόνια. Έβγαλε και την γραβάτα του επιδεικτικά σε ένα πάνελ, να μας πουλήσει μαγκιές, την ώρα που ο λαός έχει στο λαιμό σφιγμένη θηλιά και έχει ξεμείνει από ανάσες.

Δεν ζούμε στα social media μάγκα. Είμαστε στον πραγματικό κόσμο, τρώμε ξερό ψωμί και ζούμε σαν κυνηγημένοι μέσα στην ίδια μας την πατρίδα, από τοκογλύφους τραπεζίτες, κάμερες στους δρόμους και τα καρτέλ των καυσίμων.. Καλά κάνεις να προσγειωθείς στο σύμπαν μας σύντομα προτού σε προσγειώσει ο λαός απότομα. I can’t breathe. You're taking my life from me…

Τόνι Αγκαστινιώτης

24 Σεπτεμβρίου 2023

Sosyal medyada yaşamıyoruz dostum

Kapitalist sistemin çöküşü ve neonazi milliyetçi ırkçı aşırı sağın yükselişinde olduğu gibi, içinde bulunduğumuz bu zor dönemde, dünya tarihinin kritik bir anında olduğumuzu görmek hiç de zor değil... Yasalar vatandaşlar için giderek daha otoriter bir hale gelirken, bankalar ve büyük ekonomik devler için giderek daha rahat ve esnek hale geliyor. Kıbrıs’ta yaşananlar, her yerde yaşanıyor...

Vatandaşlara hizmet etmek üzere inşa edilen kurumların siyasi aktörlerin eline geçtiğini ve büyük çıkarlara hizmet ettiğini gördüğünüzde korkarsınız. Cinayetler, kazalar, ekonomiyle ilgili soruşturmalar ve altın pasaportlar Başsavcılığın çekmecesinde kayboldu. Eski Cumhurbaşkanı hakkında, eski ortağı Makarios Druşotis’in ciltler dolusu kitabında aleni suçlamalar vardı ve bunlar hokkabazlıkla yok edildi. Önce vatandaşın başını sokacak bir ev bulabilmek için mahkemeye gitme hakkını elinden aldılar, sonra evleri satmaya başladılar. Halkı temsil eden milletvekilleri böyle bir yasayı nasıl geçirebildi ve Başsavcı, vatandaşların mahkemeye gitme yönündeki demokratik hakkını korumak için neden orada değildi? Soru retorik…

Bir zamanlar iktidarı kısmen de olsa kontrol eden medyanın çoğu sermayenin organı haline geldi. Bunun, sahiplerinin siyasi-ekonomik çevrelere mensup olmalarından mı yoksa hayatta kalmak için onların katkısına ihtiyaç duymalarından mı kaynaklandığı önemli değildir. Önemli olan, araştırmaya bile gerek duymadan, bildiri ve tebligat dağıtan bir posta servisine benzemeye başlamış olmalarıdır. Artık önemli olan çıplak gerçek değil, kısa aşk mektuplarındaki “gerçektir.”  

Ne yazık ki böylesine zor bir dönemde, en deneyimsiz hükümet ve koltuk sevdası nedeniyle başkanlık koltuğuna oturmuş bir lider iş başındadır. Ülkenin yozlaşmış dizginlerini devraldığında, bir devleti yönetmenin getirdiği büyük sorumlulukları ve yeteneklerinin sınırlarını ölçtüğünden şüpheliyim. Temizlemek için gelmedi, selefinin bıraktığı yerden devam etmek için geldi. Kampanyasına gölgeler içinde başladı. Her şey hala gölgeler içinde…

Kampanyasını kimin finanse ettiğini henüz bilmiyoruz, o da bize söylemiyor. Kimse de bunu talep etmiyor. Kendine düşman gazetecilere iftira atmak amacıyla sahte hesaplar açmalarını istediği için çalışma arkadaşları tarafından ihbar edildi. Ne Başsavcılık ne de Yolsuzlukla Mücadele Komisyonu konuyla ilgilendi…

Dışişleri Bakanı olarak, Kıbrıs sorununun aydınlatılması için fonları alıp “Dışişleri Bakanlığı Dostları” kulübü kurdu ve hiçbir “vatansever” bunu ihanet olarak görmedi. Televizyon programlarına çıkar ve tüm röportajlarda lafı ağzında geveler, biz de bir şey söyleyip söylemediğini anlamaya çalışırdık. Cumhurbaşkanı olduğu şimdilerde, kütüphanesinde 6000 cilt kitap olmasına rağmen, hala cevaplarını anlamıyoruz. He talks more and more about less and less.  

Cumhurbaşkanlığına henüz başlamadı ve sonraki beş yıl için seçim kampanyası yapıyor. Yaz tatilinde Yunanistan’daki manastırlara gitti ve Kıbrıs yanarken ölü putlar ve rahiplerle poz vererek imaj sattı. Sakallı olarak geri döndü ve biz bunun dindarları kazanmak için mi, gençliğin modasına uymak için mi yoksa bir taşla iki kuş vurmak için mi olduğunu anlamaya çalışıyoruz. Halkın boynuna ilmik geçmiş, nefessiz kalmışken, kendisi bir panelde kravatını çıkarıp bize gösteriş yapmaya kalktı.

Sosyal medyada yaşamıyoruz dostum... Gerçek dünyadayız, kuru ekmek yiyoruz ve kendi ülkemizde tefeci bankacılar, sokak kameraları ve akaryakıt kartelleri tarafından avlanırmış gibi yaşıyoruz... Halk size acil iniş yaptırmadan, bir an önce siz dünyaya inseniz çok iyi olur... I can’t breathe. You’re taking my life from me…

Tony Angastiniotis

24 Eylül 2023