Η καρδιά ξέρει το δρόμο!

«Όποιος θέλει να γνωρίσει την ανθρώπινη ψυχή,

να αποχαιρετήσει τις μελέτες του

και να περιπλανηθεί στον κόσμο με ανοικτή καρδιά».

Καρλ Γιούνγκ

Ένας φίλος Ινδιάνος ακτιβιστής, o John, έφυγε το 2015, με αποκαλούσε Shadow Walker, γιατί όπως έλεγε είχα το χάρισμα να εξαφανίζομαι από το προσκήνιο χωρίς να αφήνω ίχνη πίσω μου. Η έγκυος γυναίκα και τα τρία του παιδιά είχαν δολοφονηθεί από εμπρησμό μια μέρα μετά που ο John έκαψε την Αμερικανική σημαία έξω από τα κεντρικά γραφεία του FBI στην αμερικανική πρωτεύουσα. Συνομιλώντας μαζί του διαδικτυακά, βρήκα το θάρρος να τον ρωτήσω για το τραγικό συμβάν. «Εκείνη την μέρα έχασα το μυαλό μου και βρήκα την καρδία μου, ανακάλυψα εμένα» μου απάντησε. Μετά από μια μικρή αμήχανη παύση έγραψε… «Όταν περπατάς στις σκιές, τί νομίζεις πως κάνεις; Ψάχνεις για την καρδιά σου».

Τα βράδια, όταν βγαίνω στο σκοτάδι με τον σκύλο μου μέσα στις σκιές της νύχτας, κρύβομαι ανάμεσα στ΄ αστέρια, σ’ ένα δικό μου μαγικό κόσμο. Αν και ζω σε ένα σώμα φορτισμένο με μόνιμο πόνο, για λίγες στιγμές η εσωτερική σύνδεση με το σύμπαν σβήνει κάθε αδυναμία. Ανάμεσα στ΄ αστέρια δεν υπάρχει Κυπριακό, Παλαιστινιακό, Ουκρανικό, πόλεμοι, αφανισμοί, ομαδικοί τάφοι, πείνες, εκμεταλλεύσεις, απληστία, εγκλήματα, ανταγωνισμοί, επιτυχίες, αποτυχίες, βραβεύσεις, δόξες, αναγνωρίσεις, νίκες, ήττες… Το σύμπαν είναι μια τεράστια σκοτεινή αγκαλιά που μόλις στρέψεις τα μάτια σου να το κοιτάξεις, περιέργως το σκοτάδι αποκαλύπτει την ύπαρξη της καρδίας και την ανθρώπινη ματαιότητα. 

Ο πλανήτης μας δεν αναπνέει πλέον. Τον έχει στραγγαλίσει η φωτισμένη ανθρωπότητα. Ανακαλύψαμε τον ηλεκτρισμό κι έχουμε υπερφωτίσει τα πάντα… δρόμους, κτήρια, πάρκα, οθόνες και τα κεφάλια μας. Όλα μπαίνουν κάτω από τις αναλυτικές αχτίνες του ορθολογισμού, του λογικού, του ιδεολογικού, του ήλιου του λαμπερού. Να ζεις με την καρδιά είναι απαράδεχτο στον κόσμο τούτο. Θα χλευαστείς και θα ριχθείς στο περιθώριο των σκοτεινών και ανισόρροπων όντων που ονειροβατούν μέσα στη νύχτα. Μία μη αποδεχτή διαφορετικότητα. 

Όλες οι αρχαίες θρησκείες και οι φιλοσοφίες για αιώνες τώρα μιλούν για φώτιση.  Ίσως η εποχή μας παραφωτίστηκε και θα πρέπει να αναζητήσουμε ξανά το σκοτάδι. Να απομακρυνθούμε λίγο από τα φωτισμένα μας κεφάλια και να επιστρέψουμε στις παραμελημένες μας καρδίες… στα «αμαρτωλά» συναισθήματα. Να συνδεθούμε με την απλή αρχέγονη ύπαρξη μας. 

Ψες διαλογιζόμενος κάτω απ΄ τα αστέρια θυμούμενος τον διάλογο που είχα με τον John, είχα μια φαντασίωση. Αν η ανθρωπότητα αποφάσιζε για ένα βράδι να έκλεινε όλες τις ηλεκτρικές γεννήτριες, όλες τις μηχανές, όλες τις οθόνες, επιβαλλόταν εκεχειρία σε όλα τα πεδία των μαχών και καθόταν σιωπηλή κάτω απ΄ τ΄ αστέρια να αναλογιστεί, «Πώς ξεκινήσαμε; Πού είμαστε; Προς τα πού πάμε;» Πώς θα ήταν η επόμενη μέρα; Θα αποβάλλαμε την απληστία, την μισαλλοδοξία, την αποξένωση, όλη αυτή την ματαιότητα που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή του είδους μας, αλλά και των ψυχών μας;

Ξέρω πως ξέφυγα με αυτό το άρθρο από την συνηθισμένη μου γραμμή. Ξέρω πως θα με πείτε ρομαντικό, ίσως και ουτοπικό. Το μόνο που διεκδικώ είναι το δικαίωμα να ζω με την καρδιά μου. Να ξεπετάγομαι στην κάθε επόμενη στιγμή αυθόρμητα. Nα υπάρχω λεύτερος μέσα στη διαφορετικότητα μου. Μόνο έτσι μπορώ να υπερασπιστώ και τη δική σου μοναδικότητα.

Η καρδιά ξέρει το δρόμο!

Τόνι Αγκαστινιώτης

29 Οκτωβρίου 2023

Kalp yolu bilir!

“İnsan ruhunu anlamak isteyen herkes,

çalışmalarına veda etsin

ve dünyayı açık bir kalple dolaşsın.”

Carl Jung

2015 yılında vefat eden Hintli aktivist arkadaşım John, bana Shadow Walker derdi, zira arkamda hiçbir iz bırakmadan ortalıktan kaybolma gibi bir yeteneğim olduğunu söylerdi. Hamile kadın ve üç çocuğu, John’un ABD başkentindeki FBI merkezinin önünde Amerikan bayrağını yakmasından bir gün sonra öldürüldü. Kendisiyle internet üzerinden sohbet ederken, bu trajik olay hakkında ona soru sorma cesaretini buldum. “O gün aklımı kaybettim ve kalbimi buldum, kendimi keşfettim” diye yanıtladı. Garip bir duraksamadan sonra şöyle yazdı... “Gölgelerde yürürken ne yaptığını sanıyorsun? Kalbini arıyorsun.”

Geceleri, köpeğimle karanlıkta dışarı çıktığımda, yıldızların arasında, kendime ait büyülü bir dünyada saklanıyorum. Sürekli acıyla yüklü bir bedende yaşıyor olsam da, birkaç dakikalığına evrenle kurduğum içsel bağlantı tüm güçsüzlüğümü siliyor. Yıldızlar arasında, Kıbrıs sorunu, Filistin sorunu, Ukrayna sorunu, savaşlar, imhalar, toplu mezarlar, kıtlıklar, sömürüler, hırs, suçlar, rekabetler, başarılar, başarısızlıklar, ödüller, şanlar, takdirler, zaferler, yenilgiler yok... Evren, gözlerinizi çevirip baktığınız anda, garip bir şekilde karanlığın, kalbin varlığını ve insanın acizliğini ortaya çıkardığı uçsuz bucaksız bir kucaktır…

Gezegenimiz artık nefes almıyor. Aydınlanmış insanlık tarafından boğuldu. Elektriği keşfettik ve her şeyi aşırı aydınlattık... Sokakları, binaları, parkları, ekranları ve kafalarımızı... Her şey rasyonalitenin, akılcı olanın, mantıksal olanın, ideolojik olanın, parlayan güneşin analitik ışınları altına sokulmuştur. Kalple yaşamak bu dünyada kabul edilemez. Sizinle alay edilir ve geceleri rüya gören karanlık ve dengesiz varlıkların köşesine atılırsınız. Kabul edilemez bir farklılık…

Yüzyıllardır, tüm kadim dinler ve felsefeler, aydınlanmadan bahseder.  Belki de çağımız yanlış aydınlandı ve biz yeniden karanlığı aramalıyız. Aydınlanmış kafalarımızdan biraz geri adım atmalı ve ihmal edilmiş kalplerimize dönmeliyiz... “Günahkâr” duygularımıza... Basit ilkel varoluşumuzla bağlantı kurmalıyız...

Dün yıldızların altında düşüncelere dalarken, John ile aramızda geçen diyalogu hatırlayarak, bir hayal kurdum. İnsanlık bir geceliğine tüm elektrik jeneratörlerini, tüm makineleri, tüm monitörleri kapatmaya karar verse, tüm savaş alanlarında ateşkes uygulasa ve yıldızların altında sessizce oturup “Nasıl başladık? Neredeyiz? Nereye gidiyoruz?” diye düşünse, ertesi gün neye benzeyecekti? Açgözlülüğü,  nefreti, yabancılaşmayı, türümüzün ve ruhlarımızın yok olmasına matematiksel bir kesinlikle yol açan tüm anlamsızlığı bir kenara bırakabilir miydik?

Bu yazıyla her zamanki çizgimden saptığımı biliyorum. Bana romantik, hatta ütopyacı diyeceğinizi biliyorum. Talepte bulunduğum tek şey, kalbimle yaşama hakkı… Gelecek her ana spontane bir şekilde dalmak… Farklılığımın içinde daha özgür olmak… Ancak o zaman ben de sizin eşsizliğinizi savunabilirim…

Kalp yolu bilir!

Tony Angastiniotis

29 Ekim 2023