ΗΠΑ: ΤΑ ΣΥΝΤΡΙΜΙΑ ΤΟΥ «ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»

«Αυτή είναι η μέρα της Αμερικής, είναι η μέρα της Δημοκρατίας» δήλωσε ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ στη διάρκεια της ορκωμοσίας του. «Θα επιστρέψω πίσω με τον ένα ή τον άλλο τρόπο» δήλωσε την ίδια μέρα ο απερχόμενος Τράμπ. Δήλωση που βρίσκεται πολύ πιο κοντά στην σημερινή πραγματικότητα που βιώνει η χώρα, η οποία αποκαλείται σύμβολο του ελεύθερου κόσμου.

Στην ανάγκη για ενότητα, αναφέρθηκε ο Μπάιτεν, για να «επουλωθούν οι πληγές». Αυτό το εγχείρημα θα ήταν σχετικά εύκολο αν οι πληγές και ο διχασμός ήταν αποτέλεσμα απλά των επιλογών του Τράμπ. Ο διχασμός και οι πληγές όμως, όπως και το ίδιο το «φασίζων» φαινόμενο Τράμπ είναι αποτέλεσμα ενός κοινωνικού συστήματος που βρίσκεται σε διαδικασία σήψης. Είναι και ο ίδιος ο Μπάιτεν προασπιστής αυτού του κοινωνικού συστήματος. Πόσες πιθανότητες έχει για οτιδήποτε;

Αμέσως μετά την εισβολή στο Καπιτώλιο, το 20% των Αμερικανών στήριζε τα γεγονότα και το 43% τον Τράμπ, η συντριπτική δηλαδή πλειοψηφία των υποστηρικτών των Ρεπουμπλικάνων. Ακόμα και πριν λίγες μέρες, περισσότερο από το 30% των Αμερικανών, η πλειοψηφία δηλαδή των ρεπουμπλικάνων, στήριζε τον Τράμπ.

Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα βρίσκεται μπροστά σε σοβαρό πρόβλημα. Ο Τράμπ θα επιστρέψει πίσω με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Οι οικονομικές συνθήκες που τον «δημιούργησαν», για τις οποίες συνυπεύθυνη  είναι και η προ Τράμπ διακυβέρνηση των Δημοκρατικών, είναι εκεί. Ούτε ως αντιπολίτευση στον Τράμπ μπόρεσαν να πείσουν ότι μπορούν να προσφέρουν διέξοδο. Ο Τράμπ νικήθηκε από την πανδημία και το αντιρατσιστικό κίνημα και όχι από τους  Δημοκρατικούς.

Η κοινωνική βάση του φαινομένου Τράμπ είναι εκεί, παρούσα και απειλητική. Είναι οι κατεστραμμένοι μικροαστοί και μεσοαστοί αλλά και τα πλατιά λαϊκά στρώματα, που εγκαταλείφθηκαν να ζουν σε πόλεις ανάλογες των παραγκουπόλεων της Λατινικής Αμερικής, «πόλεις - φαντάσματα στις περιφέρειες των μεγάλων πόλεων, ότι έμειναν από την αποβιομηχάνηση, μεταξύ ανεργίας και «ευέλικτης» απασχόλησης».

Η κρίση που ξεκίνησε το  2008 και παίρνει ένα ακόμα απότομο βάθεμα λόγω στης πανδημίας, γεννώντας απελπισία, είναι η μάνα του «τέρατος» Τράμπ. Το φαινόμενο Τράμπ στήθηκε πάνω σε αυτή την κοινωνική βάση και υποστηρίχθηκε από ένα σημαντικό τμήμα της αστικής τάξης, των πολυεθνικών και της βιομηχανίας πετρελαίων. Αυτό από μόνο του θα ήταν αρκετό για να δημιουργήσει υποψίες ότι η επίθεση στο Καπιτώλιο δεν ήταν μια ασυντόνιστη, αυθόρμητη κίνηση «αγανακτισμένων». Υπάρχουν όμως και πολλά άλλα στοιχεία που συνηγορούν προς αυτή την κατεύθυνση.

«Διεθνή ΜΜΕ μετέδωσαν την επομένη των προεδρικών εκλογών ότι αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις πήραν πρωτοφανή μέτρα ασφαλείας. Μεταξύ αυτών ήταν και αντιαεροπορική κάλυψη γύρω από την οικία του Μπάιντεν». Τέτοια μέτρα όμως δεν εξηγούνται από την απειλή του ακροδεξιού όχλου. Τέτοια είναι τα μέτρα που επιβάλλονται από τον φόβο κάτι πολύ πιο οργανωμένου.

Στην ύπαρξη κάτι πολύ πιο οργανωμένου έδειχνε και επιστολή 10 πρώην υπουργών Άμυνας των ΗΠΑ που δημοσίευσε η Ουάσιγκτον Ποστ δύο μέρες πριν την εισβολή στο Καπιτώλιο. «Αναφέρονταν στον κίνδυνο να ανατραπεί η διαδικασία μεταβίβασης της προεδρικής εξουσίας στον Μπάιντεν και να ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος». Ο ίδιος ο Τζο Μπάιντεν,  είχε κατηγορήσει το Πεντάγωνο από τις 28 του Δεκέμβρη, «ότι παρεμποδίζει την ομαλή μεταβίβαση της εξουσίας από τον απερχόμενο πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ» -10 μόνο μέρες μετά που στον Λευκό Οίκο είχε συζητηθεί η δυνατότητα επιβολής  στρατιωτικού νόμου.

Παρόλες αυτές τις προειδοποιήσεις, το Καπιτώλιο καταλήφθηκε, και δεν μένει πια καμιά αμφιβολία για το μέγεθος των σεισμικών δονήσεων που συντελέστηκαν τις μέρες πριν την εισβολή μέσα στις σκοτεινές πλευρές του κράτους και των ένοπλων σωμάτων.

Την εβδομάδα πριν την ορκωμοσία, το γερμανικό δίκτυο Deutsche Welle μετέδιδε ότι στρατός παρατάχθηκε στο Καπιτώλιο και σε όλη την χώρα, γιατί φοβούνταν  κίνημα εκ των «έσσω». Ακολούθησε ξεκαθάρισμα των ένοπλων σωμάτων από τους «ύποπτους».

Η χώρα που υποτίθεται αποτελεί το σύμβολο του αντιφασιστικού αγώνα, που σύμφωνα με τη δυτική προπαγάνδα κατατρόπωσε τον φασισμό του μεσοπολέμου, βρίσκεται μπροστά στη φασιστική απειλή που φανερά πια δείχνει τα δόντια της. Το «δημοκρατικότερο των δημοκρατικών σύνταγμα» της, φαίνεται εντελώς αδύναμο να την αντιμετωπίσει.

Το βαθύ κράτος λίγο έλειψε να  καταλύσει τη δοξασμένη από τον δυτικό πολιτισμό δημοκρατία. Ο χρόνος στενεύει για συσπείρωση των αριστερών δυνάμεων παγκόσμια σε πρόγραμμα ρήξης με το σύστημα  που αποτελεί των μήτρα των πιο πάνω φαινομένων.

Σωτήρης Βλάχος

23 Ιανουαρίου 2021