.png){kind=small}
Ελληνικές Εκλογές
Πολύ άσχημα αποτελέσματα – Ακόμα πιο άσχημες ερμηνείες των κακών αποτελεσμάτων
του Σωτήρη Βλάχου
Ανέλαβε η ηγεσία Σύριζα κάποια ευθύνη;
Κοντά εξακόσιες χιλιάδες ψηφοφόροι μετακινήθηκαν από τον Σύριζα σε αυτές τις εκλογές σε σχέση με τις εκλογές του 2019 - εκλογές κατά τις οποίες ο Σύριζα είχε και πάλι καταγράψει σημαντική μείωση των ποσοστών του σε σχέση με το 2015.
Πιο σημαντικό όμως απ’ όλα είναι τα ποσοστά που έχασε ο Σύριζα σε σχέση με το Δημοψήφισμα στο οποίο άγγιξε το 62%, αφού το νόημα των ποσοστών αυτών ήταν «αντισταθείτε στις βουλές του Διευθυντηρίου της Ευρώπης και έχετε τη στήριξή μας». Η στήριξη τότε ήταν πολύ πιο σημαντική από τη ψήφο στήριξης σε απλές εκλογές.
Για τη συνολική κατάρρευση από το 2015 μέχρι σήμερα, αποκλειστικός υπεύθυνος είναι η ηγεσία του Σύριζα. Ούτε ίχνος τέτοιας ευθύνης δεν φαίνονταν να αναλαμβάνουν τις ώρες μετά που γνωστοποιήθηκαν τα αποτελέσματα. Κοινή συνισταμένη των δηλώσεων ήταν, «ψηφίσατε τη Νέα Δημοκρατία και θα δείτε τι θα πάθετε».
Επώνυμοι μας γνωστοποίησαν ότι υπάρχει μετακίνηση της ελληνικής κοινωνίας προς τα δεξιά. Μια μετακίνηση που έγινε φυσικά, διότι έτσι γουστάρουν οι ψηφοφόροι και όχι διότι η αριστερά του Σύριζα έχει σκορπήσει την απογοήτευση.
Αυτό που ο ίδιος ο Τσίπρας βρήκε να πει, πρώτο-πρώτο, μετά τη συντριβή, ήταν ότι οι αγώνες έχουν και νίκες και ήττες. Αυτά βρήκε να πει τη στιγμή που απελπισία είχε καταλάβει εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου.
Πήραν τελικά την ευθύνη που ακόμα και σήμερα δεν καταλάβαμε ακριβώς σε τι συνίσταται, εκτός ίσως από το ότι δεν επικοινώνησαν καθώς έπρεπε το πρόγραμμά τους – ο κόσμος δηλαδή δεν τους κατάλαβε. Πολύ καλά κατάλαβε όμως ο κόσμος ότι η ηγεσία Σύριζα δεν είναι αξιόπιστη..
Ποιο είναι το πρόβλημα με τις συντάξεις;
του Michael Roberts*
Οι πρόσφατες μαζικές διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης Μακρόν στη Γαλλία που επιβάλλει τις λεγόμενες συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις αποκαλύπτουν τις αποφασιστικές προσπάθειες των φιλοκαπιταλιστικών κυβερνήσεων σε όλες τις μεγάλες οικονομίες να μειώσουν τους πραγματικούς μισθούς όταν γερνάμε και δεν μπορούμε πλέον να εργαστούμε.
Η κυβέρνηση Μακρόν επέβαλε με διάταγμα μια «μεταρρύθμιση» που αυξάνει την ηλικία συνταξιοδότησης στα 64 από τα 62 έτη. Στην Ισπανία, όπου η ηλικία συνταξιοδότησης έχει καθοριστεί στα 65 έτη εδώ και δεκαετίες, η κυβέρνηση επιλέγει μια εναλλακτική λύση στο λεγόμενο συνταξιοδοτικό πρόβλημα. Θα αυξήσει τις εισφορές από τα εισοδήματα νεότερων με υψηλότερα εισοδήματα για να πληρώσει για τους ηλικιωμένους συνταξιούχους.
Οι συντάξεις είναι στην πραγματικότητα αναβληθέντες μισθοί, κρατήσεις από το εισόδημα από την εργασία για την πληρωμή ενός αξιοπρεπούς εισοδήματος όταν οι άνθρωποι συνταξιοδοτούνται. Μετά από δεκαετίες εργασίας (και εκμετάλλευσης), οι εργαζόμενοι, άνδρες και γυναίκες, θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να σταματήσουν και να απολαύσουν την υπόλοιπη ζωή τους χωρίς κόπο και χωρίς φτώχεια. Κυριολεκτικά, αυτό θα το έχουν κερδίσει. Αλλά ο καπιταλισμός στον 21ο αιώνα δεν μπορεί να «αντέχει» να πληρώνει αξιοπρεπή εισοδήματα διαβίωσης ως κρατικές συντάξεις όταν οι εργαζόμενοι συνταξιοδοτούνται. Γιατί; Λοιπόν, τα κύρια επιχειρήματα είναι πολλαπλά..
Χωρίς Τέλος οι Επιπτώσεις -Απόλυτα Αδιέξοδα για το Παγκόσμιό Οικονομικό Σύστημα
Αυτοί που διεκδικούν την εξουσία εκ μέρους της εργατικής τάξης πρέπει να εξηγήσουν τα γεγονότα αλλά και να πουν πώς θα τα αντιμετωπίσουν
του Σωτήρη Βλάχου
Αλυσιδωτές επιπτώσεις
Για χρόνια τα επιτόκια, το τι στοίχιζε δηλαδή στις επιχειρήσεις για να δανειστούν, παρέμειναν σε ιστορικά χαμηλά, σχεδόν μηδενικά επίπεδα. Αυτό αντανακλούσε τη δυσκολία των επιχειρήσεων να λειτουργήσουν κερδοφόρα σε συνθήκες παγκόσμιας κρίσης. Από την άλλη δημιουργούσε πρόβλημα επιβίωσης στις τράπεζες, που κινούνταν σε ολοένα και λιγότερο «νόμιμες» δραστηριότητες για να επιβιώσουν.
Τα μηδενικά επιτόκια όμως αντί να βοηθήσουν στην επανεκκίνηση της βαριά άρρωστης παγκόσμιας οικονομίας, το μόνο που έκαναν ήταν να φέρουν την κούρσα τιμών ξανά στο προσκήνιο. Τρομοκρατημένοι οι προγραμματιστές του κεφαλαίου για τους κινδύνους που εγκυμονούσε αυτή η εξέλιξη, αύξησαν τα επιτόκια με ένα δραματικό τρόπο – από το σχεδόν μηδενικά σε πάνω από 5%, αφού δεν υπάρχει άλλος τρόπος να ελέγξουν τον πληθωρισμό μέσα στα πλαίσια της ελεύθερης αγοράς.
Τραπεζικές καταρρεύσεις ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας κρίσης
του Σωτήρη Βλάχου
Πως η παρανομία ξελάσπωνε το σύστημα
Πίσω από τις πρόσφατες τραπεζικές καταρρεύσεις δεν κρύβεται τίποτε άλλο από τη χρεωκοπία του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Για να κρύψουν αυτή την πραγματικότητα, οι στρατηγοί του κεφαλαίου και οι πολιτικοί εκπρόσωποι τους αναφέρουν την κακοδιαχείριση ως την αιτία.
«Κακοδιαχείριση» όντως υπήρχε, αλλά αυτή δεν ήταν η αιτία των καταρρεύσεων των τραπεζών, αλλά για πολύ καιρό μέσω της «κακοδιαχείρισης» μπορούσαν να επιβιώνουν αφού η συνετή διαχείριση δεν τους άφηνε περιθώρια κέρδους. Συνδιαλλαγές με διεθνείς εγκληματίες, διακινητές ναρκωτικών, δικτάτορες, εκφυλισμένους απατεώνες πολιτικούς που πάρκαραν τα δις τους σε αυτές τις τράπεζες -αυτές ήταν οι δραστηριότητες τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του τρόπου επιβίωσης είναι η Credit Suisse που κατάρρευσε μέσα στο Μάρτιο.
Επισκόπηση της Έκθεσης Οικονομίας και Απασχόλησης 2022 του ΙΝΕΚ
Πλαίσιο διεκδίκησης της εργατικής τάξης για την ερχόμενη περίοδο
Η Έκθεση για την Οικονομία και την Απασχόληση 2022, ηοποία ετοιμάστηκε από ομάδα συνεργατών του ΙΝΕΚ με βασικό συντελεστή τον Ηλία Ιωακειμόγλου αποτελεί μια σημαντική συμβολή στην ανάλυση της κυπριακής οικονομίας μέσα από το πρίσμα της εργατικής τάξης και του συνδικαλιστικού κινήματος. Όπως και σε προηγούμενες εκθέσεις του ΙΝΕΚ (έχουν δημοσιευθεί πέραν των 20 εκθέσεων), έτσι και η φετεινή έκθεση απευθύνεται κυρίως σε εργατικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις, δίνοντας έμφαση στην ‘αγορά εργασίας’: μισθοί, απασχόληση, κέρδη, κατανομή εισοδήματος, πληθωρισμός, παραγωγικότητα κλπ.
Η επικέντρωση σε θέματα και πτυχές της ‘αγοράς εργασίας’ σκοπον έχει να εξαχθούν συμπεράσματα και να αναπτυχθούν επιχειρήματα τα οποία να υποβοηθούν το συνδικαλιστικό κίνημα να διαμορφώνει θέσεις, κατευθύνσεις και αιτήματα τα οποία να βασίζονται σε εκτεταμένη και στέρεη τεκμηρίωση στα πλαίσια εργατικών αγώνων για τη βελτίωση της θέσης και των όρων εργασίας των εργαζομένων.
Στην παρούσα έκθεση ΙΝΕΚ, όπως και στην παρουσίαση της έκθεσης από τον Ηλία Ιωακειμόγλου, γίνεται αναφορά σε δύο σημαντικά και ενδιαφέροντα θέματα:
(α) Διεθνές πλαίσιο της παρούσας πολύπλευρης καπιταλιστικής κρίσης
(β) Μακρο-οικονομικές ανισορροπίες της κυπριακής οικονομίας.
Τομέας υγείας
Κρατικός σχεδιασμός και ανάπτυξη
Ο τομέας της υγείας είναι ζωτικός πυλώνας για την ζωή του ανθρώπου από την γέννηση μέχρι και τον θάνατό του, αλλά έχει και ιδιαίτερη σημασία για την ίδια την κοινωνία στο σύνολό της. Γι’ αυτό και είναι ανάγκη να προστατευθεί από αυτούς που εποφθαλμιούν να τον εκμεταλλευτούν με σκοπό τον ατομικό τους πλουτισμό, αδιαφορώντας για τις κοινωνικές συνέπειες των επιδιώξεών τους. Και για να προστατευθεί πρέπει και να οργανώνεται και να βρίσκεται σε συνεχή βελτίωση από το κράτος προς όφελος του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά αλλά και της κοινωνίας ως ενιαίου συνόλου.
Η σημασία του να βρίσκεται ο τομέας της υγείας κάτω από την ευθύνη του κράτους διαπιστώνεται και μέσα από την μελέτη της πορείας της ζωής στην Κύπρο των τελευταίων εκατό σαράντα περίπου χρόνων. Από τότε δηλαδή που οι Βρετανοί αποικιοκράτες έφτασαν στο νησί και βρέθηκαν αντιμέτωποι με την άθλια υγειονομική κατάσταση που επικρατούσε. Για να προστατεύσουν τους εαυτούς τους και τις οικογένειές τους έπρεπε να απαλλάξουν τους ντόπιους από τις αρρώστιες και τις επιδημίες της εποχής. Αυτός ήταν και ο λόγος που έβαλαν χωρίς καθυστέρηση τα θεμέλια για την οργάνωση του δικτύου παροχής υπηρεσιών υγείας.
Όχι κύριοι του ΥΠΠΑΝ και άλλοι συνυπεύθυνοι, δεν δικαιούστε το χειροκρότημα!
Με τίτλο "Η Κυπρίων Συναυλία ξεσήκωσε το απαιτητικό κοινό της Βιέννης", διαβάζουμε στην εφημερίδα "Πολίτης", 25/11/2022, μια εκτενή αναφορά, με πρόταξη το πιο κάτω περιεκτικό απόσπασμα:
"Οι «μουσικοί άγγελοι» της Κύπρου, του κλιμακίου της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Κύπρου και της Χορωδίας του Μουσικού Λυκείου Λευκωσίας, μαζί με διεθνούς φήμης καλλιτέχνες της όπερας, καταγοήτευσαν το μουσικόφιλο κοινό της Βιέννης,την περασμένη Κυριακή [20 Νοεμβρίου] στην «Κυπρίων Συναυλία», στην απαιτητική σκηνή Brahms-Saal στο ξακουστό ανά το παγκόσμιο Μέγαρο Φίλων Μουσικής Βιέννης (Musikverein) όπου όρθιο καταχειροκρότησε τους συντελεστές για αρκετά λεπτά."
Μια ανάσα πολιτισμού, μια διαβεβαίωση πως υπάρχει φως μέσα στο σκοτάδι της διαφθοράς και της απαισιοδοξίας που τείνει να κυριεύσει την κοινωνία μας. Και μαζί, μια ακόμα επιβεβαίωση της σημασίας και των δυνατοτήτων και προοπτικών των Μουσικών Σχολείων της Κύπρου.
Η νίκη του Lula στη Βραζιλία αποδεικνύει ότι η μετασχηματιστική αλλαγή κερδίζεται όταν είμαστε ενωμένοι*
JEREMY CORBYN, 31 Οκτωβρίου 2022
«Αυτοί που έχουν την εξουσία μπορούν να σκοτώσουν ένα, δύο ή εκατό τριαντάφυλλα, αλλά ποτέ δεν θα μπορέσουν να σταματήσουν τον ερχομό της άνοιξης» (Lula).
Είδα από πρώτο χέρι πώς η νίκη του Λούλα ήρθε από ένα συνασπισμό πολιτικών κομμάτων και κοινωνικών κινημάτων υπό την ηγεσία της Αριστεράς. Ποιος χρειάζεται focus groups όταν υπάρχει αλληλεγγύη;
Στις 7 Απριλίου 2018, ο Luiz Inacio Lula da Silva εκφώνησε μια ομιλία μπροστά σε χιλιάδες υποστηρικτές του στο Σάο Πάολο. Στεκόμενος έξω από τα κεντρικά γραφεία του συνδικάτου των μεταλλουργών, του οποίου κάποτε ηγείτο, ο Lula είπε στο πλήθος ότι μια μέρα θα επέστρεφε.
Αφού τελείωσε την ομιλία του, ο Lula, πρώην πρόεδρος - και ιδρυτικό μέλος του αριστερού Εργατικού Κόμματος (Partido dos Trabalhadores, PT) - παραδόθηκε σε ένα κοντινό αστυνομικό τμήμα μετά την επιβολή ποινής φυλάκισης 12 ετών για διαφθορά που του επέβαλε ο ομοσπονδιακός δικαστής Sergio Moro. Χαρακτηρίζοντας την καταδίκη του ως «το μεγαλύτερο δικαστικό ψέμα που ειπώθηκε στην 500 χρόνων ιστορία της χώρας», ο Lula θα περνούσε περισσότερο από ένα χρόνο στη φυλακή, προτού το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο αποφασίσει, τον Νοέμβριο του 2019, ότι η φυλάκισή του ήταν παράνομη..
Η μεταμόρφωση του ηγέτη της Λύσης σε Νονό της συμμορίας ή
"ο πατριωτισμός αποτελεί το τελευταίο καταφύγιο του κάθε απατεώνα"
Η περίπτωση του Αναστασιάδη καταδεικνύει με τον πιο εμφαντικό τρόπο ότι οι υλικές συνθήκες καθορίζουν τη συνείδηση.
Το 2004 ηγείται μαζί με τον Κληρίδη της καμπάνιας του Ναι στο Δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν. Το 2013 απορρίπτει το έγγραφο Ντάουνερ, το 2016 φεύγει με ψευδείς δικαιολογίες από το Μον Πελεράν και το 2017 εγκαταλείπει το Κραν Μοντανά τορπιλίζοντας τις διαπραγματεύσεις που βρίσκονταν μια ανάσα από τη Λύση.
Τι ήταν αυτό που μεταμόρφωσε τον πάλαι ποτέ υπέρμαχο της Λύσης σε νεκροθάφτη της, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα;
Πρώτα και κύρια το 2004 ήταν ένα μόλις χρόνο μετά που ο ΔΗΣΥ έχασε την εξουσία και έπαψε να καρπούται τα προνόμιά της. Δεύτερον, το πιο σοβαρό κομμάτι της αστικής τάξης, την οποία ο Συναγερμός εκπροσωπεί, έβλεπε με συμπάθεια και στήριζε την επιλογή της Λύσης και επανένωσης διότι τότε ένοιωθε τη δύναμή της απέναντι στην ασθενέστερη οικονομικά αστική τάξη των Τ/κυπρίων και ότι εύκολα θα μπορούσε να επιβληθεί και στο Βόρειο τμήμα της Κύπρου.
Πώς τα κουπόνια του Friedman εμπνέουν τους κυβερνώντες στην Κύπρο
από την τριτοβάθμια εκπαίδευση στα νηπιαγωγεία
Στο εξαιρετικό της βιβλίο "ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ - Η άνοδος του καπιταλισμού της καταστροφής", η Naomi Klein αναπτύσσει πώς ο Milton Friedman, εκ των πατέρων του νεοφιλελευθερισμού, τρεις μόλις μήνες μετά το καταστροφικό πέρασμα του τυφώνα Κατρίνα το 2005, εισήγαγε την ιδέα των κουπονιών. Η ιδέα αυτή, την οποία αποκάλεσε σε άρθρο του ως "the promise of vouchers" ήταν:
"αντί να δαπανήσει η κυβέρνηση ένα μέρος από τα δισεκατομμύρια δολλάρια της χρηματικής βοήθειας προς τους πληγέντες για την ανοικοδόμηση και τη βελτίωση του υπάρχοντος συστήματος δημόσιας παιδείας στη Νέα Ορλεάνη, να εφοδιάσει τις οικογένειες με κουπόνια με τα οποία τα παιδιά θα μπορούσαν να πηγαίνουν σε ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα -πολλά από τα οποία λειτουργούσαν με αποκλειστικό σκοπό το κέρδος-, ώστε με αυτό τον τρόπο να επιδοτηθούν από το κράτος" (από το Δόγμα του Σοκ, σελ. 17 της έκδοσης στα ελληνικά, 2010).
Κατά τον Friedman, για τον οποίο "η έννοια του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος ˈβρωμούσεˈ σοσιαλισμό", η καταστροφή της Νέας Ορλεάνης ήταν "μια ευκαιρία να μεταρρυθμίσουμε ριζικά το εκπαιδευτικό μας σύστημα". Ισχυριζόταν μάλιστα ότι, με αυτή τη μεταρρύθμιση, οι γονείς θα ήταν ελεύθεροι να επιλέξουν το σχολείο της αρεσκείας τους και την καλύτερη εκπαίδευση για τα παιδιά τους! Έγραφε επίσης πως "είναι κρίσιμο αυτή η θεμελιώδης αλλαγή να μην αποτελεί προσωρινή λύση, αλλά μια μόνιμη μεταρρύθμιση" (τα αποσπάσματα από το βιβλίο της Klein).
Αντί απάντησης βρίσκουν καταφύγιο στην κατηγορία του προδότη
του Σωτήρη Βλάχου
Κατηγορίες που σοκάρουν
Κατηγορίες που σοκάρουν διατύπωσε στο Ευρωκοινοβούλιο ο διασώστης προσφύγων Ιάσωνας Αποστολόπουλος ενάντια στο Ελληνικό κράτος.
Τεκμηρίωσε με στοιχεία όλες του τις κατηγορίες και η απάντηση που πήρε από την ελληνική κυβέρνηση ήταν ότι είναι προδότης και πράκτορας του Ερτογάν.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν έκανε καμιά προσπάθεια να ανατρέψει τις κατηγορίες του διασώστη με στοιχεία. Του ήταν απλά αρκετή η προσπάθεια σπίλωσής του.
Ποιες ακριβώς όμως κατηγορίες διατύπωσε ο διασώστης Ιάσωνας ενάντια στο Ελληνικό κράτος;
Αποκάλυψε ότι ο επικεφαλής της Frontex αναγκάστηκε να παραιτηθεί λόγω σοβαρών ενδείξεων ότι ο Οργανισμός του κάλυπτε εγκλήματα κατά προσφύγων που διέπραξε το ελληνικό κράτος.
Ξεκινώντας την παράθεση τεκμηρίων, ο Ιάσωνας είπε ότι στην Ελλάδα έχουμε το μοναδικό σώμα που αντί να διασώζει ανθρώπους από την θάλασσα, τους πετάει πίσω σ΄ αυτήν. Απαγάγουν πρόσφυγες που έχουν φτάσει στις ελληνικές ακτές και τους πετάνε πάλι πίσω στην ανοικτή θάλασσα.
Αυτή την πρακτική των ελληνικών Αρχών την χαρακτήρισε ως μοναδικό φαινόμενο που δεν έχουμε ξαναδεί.
Μίλησε για πραγματικές απαγωγές. Ότι κρατούν αυτούς τους ανθρώπους σε μυστικά μέρη, τους αρπάζουν τα πράγματά τους, τα τηλέφωνα και τα διαβατήριά τους, τους βάζουν σε φουσκωτά χωρίς μηχανές και τους εγκαταλείπουν στην ανοικτή θάλασσα χωρίς νερό και φαΐ ή κάποιο μέσο για να καλέσουν βοήθεια.